Onthulling monument voor het verloren kind. 31 oktober 2009

Algemene begraafplaats Winterswijk i.o.v. Gemeente Winterswijk

Titel: We buigen diep maar breken niet.

Bij dit bronzen beeld vormen 2 gebogen figuren een hartvorm.

Dit buigen kan een zware last, maar ook respect uitbeelden. Samen houden zij een kindje vast, dat bij wijze van spreken teruggeven wordt aan de aarde.

 In het midden van de voet vormt zich een soort stoeltje waarin bezoekende kinderen kunnen zitten.

Er kunnen bloemen gelegd kunnen worden. Of iemand plaatst er een brandende kaars.

 Het beeld nodigt uit tot aanraken.

Het kindje zal hierdoor na verloop van tijd een gouden glans krijgen.

De tuinkamer wordt omringt door beukenhagen, zodat het een rustig plekje wordt waar je op een bankje plaats kunt nemen.

Men komt binnen door een poort, dit staat symbool voor de overgang naar een nieuwe fase. Vooraan bevind zich een informatiezuil met brievenbus waarin briefjes, tekeningen ed gedaan kunnen worden.

Meegebrachte kinderen kunnen spelen op het hinkelspel, wat ons erop wijst dat leven en dood met elkaar verbonden zijn.

In de middeleeuwen werd dit spel al gespeeld. De vorm staat voor de wereld en is gelijk aan de plattegrond van veel kerken.

In de hoeken groeien vlindersuiken en in het voorjaar kleuren de perkjes geel door de narcissen.

Er staat een waterornament dat doet denken aan de omhulling van een baarmoeder. De 3 bomen met appeltjes zullen in het voorjaar bloeien en in de herfst geven de appeltjes kleur.

Het was een mooie indrukwekkende bijeenkomst.

De initiatiefneemster Mercedes Goud

Een prachtig toepasselijk lied van Yolanda Tangelder en Willem te Voortwis

 

Een kind verliezen is een groot verdriet. Ik hoop van harte dat dit beeld een klein beetje troost kan bieden aan degenen die een dergelijk verdriet te verwerken hebben, of dit recent gebeurd is of misschien jaren geleden.

Het was voor mij een grote eer dit monument en deze plek vorm te mogen geven.

 

 

Gerri Grijsen-Schukkink